ปรองดอง

ปรองดอง (ภาพประกอบจากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ)

ความหมาย:
ออมชอม, ประนีประนอม, ยอมความ, หรือไกล่เกลี่ยกันเพื่อแก้ปัญหาเรื้อรังแบบขอไปที, อันจะนำไปสู่การสมประโยชน์เฉพาะหน้าของชนชั้นนำฝ่ายต่างๆ, ซึ่งนอกจากจะไม่อาจแก้ปัญหาเชิงโครงสร้างได้แล้ว ยังไม่ก่อประโยชน์ให้ประชาชนส่วนใหญ่และไม่ทำให้เกิดการเรียนรู้ขึ้นในสังคมอีกด้วย. ส่วนใหญ่มักดำเนินการโดยแสร้งลืมเหตุการณ์ความขัดแย้งต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นในอดีต เช่น ลืมว่าเคยมีการรัฐประหาร, ลืมว่าเคยมีการแทรกแซงการเมืองของอำนาจนอกระบบ, หรือลืมว่าเคยมีการสังหารหมู่ประชาชนกลางถนน เป็นต้น, และโดยไม่ติดใจเอาความกับผู้ที่อาจมีส่วนกระทำผิดในเหตุการณ์เหล่านั้น.

ที่มา:
มาจากวาทกรรมและเหตุการณ์ทางสังคมการเมืองที่เกี่ยวข้องกับการปรองดองนับตั้งแต่หลังการสลายการชุมนุมที่แยกราชประสงค์ในเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๓ จนถึงต้นปี ๒๕๕๕.

ดู: เป็นกลาง, สันติวิธี, ประชาธิปไตยแบบไทยๆ, กระชับวงล้อม, ขอคืนพื้นที่

ปรองดอง